شب شنبه را چگونه گذراندید؟
صدایِ بلند موزيک با پرتوهایِ درخشان و رقصانِ نورهایِ رنگی و تکان هایِ آنچنانی حال تو را اين چنينی می کند. برای مدتی طولانی گوشه ای می ايستی و به خلايق خيره می شوی. رنگ ها و آدم ها را معوج می بينی و اثر الکل را در نافرمانی اندامت دو چندان. در عالم هشیاری از Hip Hop متنفری ولی می دانی که برای رقصيدن مشکلی نيست٬ کافیست خودت را به ريتمی که از subwoofer های پر توان می طراود بسپاری و بقیه اش را لرزش جنون انگيز هوا و تکان های دیگران انجام می دهند. تمامی اعضای بدنت را روی Autopilot می گذاری و می دانی که اگر به کوهی برخورد کنند یا در دره ای سقوط نمایند٬ کسی را خم به ابرو نمی آید. به دل جمعيت می زنی. اينجا کسی به کسی نيست.
